پالت و نقش آن در حمل ونقل دریایی

اين تخته ها در واقع نقش مهمي را در تسهيل جابجايي اين محصولات بازي مي كنند و از صدمه ديدن آنها نيز جلوگيري بعمل مي آورند اين تخته ها كه داراي اشكال و اندازه هاي گوناگون هستند پالت ناميده مي شوند.
-تعريف پالت
پالت يك ساختار چوبي يا پلاستيكي تخت (در موارد نادري نيز فلزي) براي حمل و نقل است كه مي توان با آن انواع كالاها را در يك شكل ثابت در حالي كه قادر به بلند كردن بوسيله هر ابزار بلند كننده سياري است حمل کرد. كالاها روي پالت قرار مي گيرند و بوسيله نوارهاي پلاستيكي، فلزي يا... مهار مي شوند.
اولين حضور پالت، در طول جنگ جهاني دوم و زماني كه ارتش آمريكا محموله ها را بر روي پالتها قرار داد و باعث تسريع انتقال كالاها از انبارها، قطارها، هواپيماها و كشتي ها شد،است. چون نيازي به هيچ گونه جابجايي كالا نبود(تخليه و بارگيري مجدد كالاها) نيروي كار كمتري مورد نياز بود و زمان بارگيري كاهش يافت.
در واقع پالت به نوعي مرحله نخستين از حركت به سمت كانتينري شدن است و به همان شيوه به تسريع حمل و نقل كمك مي كند.
از سال1940 پالت يكي از ابزارهاي اساسي در حمل و نقل مدرن كالاها شد شايد هنوز بازنشستگاني كه چند دهه قبل از كار بازنشسته شده اند حضور اوليه پالت را به ياد داشته باشند.
هنوز هنگامي كه سيستمهاي اتوماتيك جابجايي كالا و وسايل مدرن دچار نقص مي شوند به ناچار مجبور به استفاده از ابزارهاي قديمي چون گاريها و بلند كننده هاي دستي مي شويم آن زمان است كه به مزايا و كمك پالت در عرصه حمل و نقل كاملاً واقف مي شويم پالت از 105 سال قبل وارد كار شد و امتياز و ويژگيهاي برجسته آن در طول جنگ جهاني دوم شناخته شد.
اگر چه پيش از شكل گيري پالت و كاربردي شدن آن شيوه هاي ديگر واحد سازي وجود داشت اما رابطه پالت با ليفتراك منجر به تأثير عميق بر جابجايي كالاها شد. توسعه پالت به طور روز افزون تا به امروز مرهون معرفي و توسعه ليفتراك است كه از اواخر قرن19 آغاز شد، در حالي كه صنعت يكپارچه سازي در طول سالهاي 1920تا 1930آغاز شد.
در طول دوران ركود بزرگ به علت بيكاري، فقدان سرمايه و عوامل ديگر توسعه پالت در اولويت نبوداما ورود آمريكا به جنگ جهاني دوم ،نياز به جابجايي زياد مواد شرايط مزبور را تغيير داد. استفاده از پالت به علت اين مزيت كه ارتش آمريكا قادر به انجام كارهاي بيشتر با زحمت كمتر مي شد رواج يافت. كالاهاي بارگيري شده با پالت (پالتي شده)نياز به نيروي كار كمتري براي جابجايي داشت و سربازان بيشتري مي توانستند به انجام امور نظامي بپردازند، همچنين امكان انبار بيشتر و استفاده مفيدتر از فضا را فراهم مي كرد. بعد از پايان جنگ مزاياي پالت در سطح جهاني مطرح شد.
رايج ترين اندازه پالت طبق استاندارد ايزو 12×120×100 سانتيمتر(اندكي كمتر از 5×48×40 اينچ) و وزن پالت خالي 15 الي 21 كيلوگرم است. بيشتر پالتها به آساني مي توانند تا 1000 كيلوگرم را تحمل كنند. نفوذ تدريجي كانتينر در صنعت حمل و نقل كالاها استفاده از پالت ها را تا حدودي كمتر و اهميت آنها را كم رنگ تر کرده است. هر چند براي بارگيري كالاها در هر كانتينر معمولا پالت نقش مهمي ايفا مي كند.
پالت هاي استاندارد ايزو، بخوبي درون كانتينرهاي استاندارد ايزو و كانتينرها هم درون كشتي هاي كانتينري، قطارها و كاميونها جا مي گيرند. در اروپا پالت استاندارد EUR بيشتر استفاده مي شود كه داراي ابعاد 12×120×80 سانتي متر است.
اين نوع پالت اساسا براي خرده فروشي مورد استفاده قرار مي گيرد اندازه آن بوسيله ابعاد داخلي كاميونهايي كه فرآيند تحويل محموله ها را به خرده فروشان انجام مي دهند، مشخص مي شود.
ارزان ترين پالتها از چوب ساخته مي شوند و اغلب از لحاظ مصرف پذيري مورد توجه قرار گرفته تا بعد از استفاده همراه با ديگر مواد بكار رفته براي بسته بندي بعد از رسيدن به مقصد به عنوان زباله از چرخه خارج شوند.
اين پالتها داراي ساختار بسيار ساده اي هستند و اغلب تنها مي توان از دو سمت آنها را بلند كرده يا مهار کرد. پالتهاي پلاستيكي و فلزي را مي توان از هر چهار طرف مهار كرد. اين پالت های گران تر معمولا نياز به يك سپرده يا وديعه دارند و معمولا براي فرستنده بازگردانده شده يا فروخته مي شوند.
يكي از بزرگترين مزاياي پالتها راههاي مختلفي است كه مي توان آنها را جابجا كرد. مي توان پالت ها را بوسيله ليفتراك هايی با اندازه اي مختلف و يا بوسيله كشنده هاي دستي كه نياز كمي به نيروي ماهيچه اي دارند جابجا كرد.
-اندازه پالت پيشنهادي
اندازه استاندارد 120×100 سانتيمتر براي حمل سريع كالاها پيشنهاد مي شود اين پالت چهار طرفه طبق ايزو 6780 است.
-چرا پالت 120×100 سانتيمتری؟
این پالته به دلایل زیر مورد استفاده قرار می گیرند:
•سازگاري با كانتينرهاي استاندارد مورد استفاده در دريا و اكثر كاميونها.
•اندازه غالب در آسيا( چين، هنگ كنگ، تايلند، مالزي، اندونزي، فيليپين و سنگاپور)
•تاييد شده بوسيله ECR آسيا
•تطابق استاندارد بين المللي – ايزو 6780
• داشتن عرض متناسب و مناسب براي چيدمان
-مزاياي استاندارد سازي پالت
استاندارد سازي پالت زمينه را براي تغيير پالت فراهم مي كند. در يك سناريوي ايده آل ، كالاها مي توانند از توليد كننده، بواسطه توزيع كنندگان به مغازه خرده فروشي بر روي همان پالت منتقل شوند.با از بين بردن نياز براي حمل دستي كالا به پالت ديگر، بهره وري و كارايي بهبود مي يابدعلاوه براین كاهش در نيروي كار و جابجايي كالا باعث كاهش هزينه حمل و نقل و تحويل مي شود. استاندارد سازي اندازه پالتها به نوبه خود امكان استاندارد سازي براي سازندگان و طراحي انبارها را ممكن خواهد ساخت كه در نتيجه امكان استفاده اقتصادي تر از فضا را ممكن مي سازد.
از ديگر مزايای این پالتها می توان به موارد زیر اشاره کرد :
•كاهش در حمل و نقل چندگانه
•كاهش ضررهاي ناشي از صدمات كالاها بوسيله حداقل سازي حمل و نقل دستي
•كاهش در تعداد سفرهاي حمل و نقلي
•حداقل سازي ضايعات پالتها
•از بين رفتن نياز به ذخيره پالتها
•كاهش زمان تخليه براي عرضه كنندگان
•كاهش در هزينه هاي ذخيره سازي انبارها
-بسته بندي براي حمل و نقل
اگرچه بكارگيري پالت به عنوان بخش مهمي از صنعت جابجايي به شكل جهاني از 50 سال قبل مطرح است اما جابجايي كالاها خود به اندازه تجارت قدمت دارد. استفاده از بسته بندي بعد از انقلاب صنعتي شكل گرفت. تخته هاي كفي و پالت به آرامي در دهه هاي اوليه قرن بيستم به صنعت معرفي شدند.
جعبه هاي چوبي ،بشكه ها و چليك هاي كوچك بيشتر براي يكپارچه سازي و واحد سازي، محافظت ،انبار و جابجايي محموله ها بكار مي رفت.
بشكه ها مزيت ويژه اي داشتند هم حمل كننده بودند و هم وسيله نقليه؛ يعني مي توانستند با غلتاندن از گاري به اسكله يا از واگن به مغازه آنها را به راحتي حمل كنند.
در دهه هاي بعد از اختراع ماشين دوخت در سال 1846، از گوني ها براي بسته بندي توليدات فله اي مانند آرد، شكر و علوفه و...استفاده شد كه مورد استقبال قرار گرفت.
گذر از بسته بندي چوبي(جعبه ها و بشكه هاي چوبي) به بسته بندي اليافي تغيير مهم ديگر در طول نيمه اول قرن بيستم بود.
كاغذ كارتن در سال 1950 اختراع شد و گوني ها از سال 1900 جايگزين نوع چوبي شد و به مرور صنعت دريافت كه مي توان با استفاده از كاغذهاي بسته بندي سبكتر ؛ارزانتر ، هزينه های حمل و نقل و بسته بندی را كاهش داد .
اين گرايش با پذيرش بسته بندي كارتني توسط خطوط راه آهن و جاده اي تشويق شد. راه آهن، شيوه حمل و نقلي غالب در آن عصر، استفاده از تخته هاي فيبري سفت و بسته بندي كارتني را براي بسياري از انواع محصولات در سال 1914 رسمی كرد.
پيش از آنكه پالت به عنوان يك عامل اصلي در حمل و نقل درآيد از آن براي محافظت بيشتر از بسته بندي هاي كارتني و واحد واحد كردن آنها استفاده مي شد.
پالت با محافظت از اين نوع بسته بندي كمك كرد تا در مسيرهاي تجاري قبلي كه امكان صدمه ديدن بسته بندي هاي كارتني وجود داشت بتوان از آنها استفاده كرد كه اين امر، منجر به رواج پالت شد.